Już po kilku minutach jazdy, w jednym z licznych, przydrożnych stawów po prawej stronie dostrzegam pierwszego łosia, a dokładniej klępę, która zanurzona w wodzie wyjada wodorosty z dna. Widocznie jest to przysmak, skoro nie zaspokoją jej liście na wierzbach licznie porastających brzegi akwenu. Klępa ma wspaniale proporcje ciała, długie zgrabne nogi, a porusza się z taką gracją, że zaczynam zastanawiać się nad jakże błędną, negatywną wymową określenia "ty klępo!". Winno być dokładnie odwrotnie!

Alaskańskie łosie są ogromne, ba... są największe na świecie! Znany pod intrygująca naukową nazwą Alces alces łoś jest największym zwierzęciem z rodziny jeleniowatych, osiągając tutaj właśnie rekordowe rozmiary; wagę aż do 800 kg, ze średnią dla samców około 600 kg. Uderzyć znienacka samochodem w tak wielką masę to nieszczęście i dla kierowcy, i dla zwierzęcia. Dorodny samiec może mieć rogi - tzw. łopaty - o rozpiętości do 2 metrów i wadze do 50 kilogramów. Dużo do dźwigania, ale czego się nie robi, aby zauroczyć urokliwą klępę.

Jedna z nich pasie się akurat na glonach, a ja spokojnie uwieczniam jej wygląd na elektronicznej płytce. Za chwilę wizerunek zwierza powędruje nad Wisłę.

5 kilometrów dalej następny łoś, też samica - przechadza się wzdłuż granicy lasu. Ciemnobrunatna sierść, przypominający konia łeb... Takiej okazji nie wolno pominąć; trwa kolejna zdjęciowa sesja. W międzyczasie dostrzegam, jak z odległego brzegu jeziorka odbija nieokreślony kształt i tworząc na powierzchni stawu V- kształtną smugę sunie w moim kierunku. Sprawdzam przez lornetkę... to bóbr!

Bóbr dobija do brzegu kilka metrów ode mnie i, jak gdyby nie widząc człowieka, zbliża się na wyciągniecie ręki! Dopiero w ostatniej chwili dostrzega dziwaczną dla niego postać fotografa, wycofuje się w zarośla i zataczając niewielkie koło... przechodzi przez asfaltową szosę, aby po chwili zniknąć w stawie po drugiej stronie. Stoję jak zaczarowany... Takiego pokazu nikt się nie mógł spodziewać. Dzikie, płochliwe zwierzę, jakim jest bóbr, w odległości półtora metra! Co za szczęście, że miałem przy sobie aparat, a to wszystko dzięki łosiom!

Kilka godzin później, w Fairbanks, dowiaduje się, że ten biegnący 55 km na godzinę zwierz bywa niebezpieczny. Samce, szczególnie w okresie rui mogą zaatakować nie tylko psa (przypominającego ich największego naturalnego wroga - wilka), czy człowieka, ale również samochód! Nawet na pozór łagodne samice mogą kopytami potraktować intruza, gdy ów za bardzo zbliży się do młodych.