Przygotowania do wyprawy pod hasłem "Bajkał 2004" trwały zaledwie kilka tygodni. Uzyskanie zaproszenia, wizy i wreszcie biletów do Moskwy udało się na 2 tygodnie przed rzeczywistym wyjazdem. Nadszedł dzień 10 sierpnia. Studenci ze Słupska wraz z dwójką opiekunów naukowych wyruszyli z Warszawy w miesięczną trasę nad Bajkał. Trzydniowy przystanek nastąpił w Moskwie celem zwiedzenia "ponoć" najdroższej stolicy Europy. Ekipa następnie wyruszyła BAM - em (kolejową magistralą Bajkalsko - Amurską), by po 6 - dniowej podróży dotrzeć do miasta położonego w północnej części Bajkału - Niżnego Angarska. Po przesiadce na kuter uczestnicy udali się na przeciwległy brzeg jeziora do Chakus. Miejsce to, uroczo położone, słynie ze źródeł termalnych, które to zostały opisane po raz pierwszy w 1775 r. przez I.G. Gieorgi. Słoneczna pogoda zachęcała do wędrówek po najbliższej okolicy i zapoznania się ze typową szatą roślinną obszaru wschodniego Bajkału.

Kolejny etap podróży to prawie 24 - godzinna podróż statkiem po Bajkale na wyspę Olchon, położoną w środkowej części Bajkału. Tu po raz pierwszy podczas naszej wędrówki widać wpływy buddyzmu tybetańskiego w postaci licznych czortenów (kamiennych kopczyków), obo (drzew obwiązanych kolorowymi wstążkami), serge (pali) czy chorągiewek modlitewnych. Charakterystycznym elementem wyspy Olchon jest Skała Szamana, która wita każdego turystę zbliżającego się do osady Chużyr od strony Małego Morza. Nasz pobyt w osadzie Chużyr trwał 3 dni, w trakcie którego część grupy poznawała tajemnicze miejsca Buriatów, atrakcje krajobrazowe i przyrodnicze. Chużyr to osada wiejska, nazywana „stolicą” Olchonu, którą zamieszkuje 1200 ludności, co stanowi 80 % wszystkich mieszkańców wyspy. Następna część trasy związana już była z częścią południową obszaru nadbajkalskiego. W trakcie 3 - dniowego, deszczowego pobytu w Irkucku – kulturalnej i naukowej stolicy Syberii Wschodniej zapoznaliśmy się z kilkoma najciekawszymi miejscami, wśród których należy wymienić obelisk upamiętniający budowę Kolei Transsyberyjskiej, cerkiew Zbawiciela z Muzeum Krajoznawczym, Muzeum Geologiczne. Następnym celem naszej wyprawy był Arszan.

Do tej miejscowości, otoczonej od północnej strony Tunkijskimi Golcami, pojechaliśmy na zaproszenie pracowników Uniwersytetu Irkuckiego. Przyprószone białym puchem góry stały się celem wędrówki już pierwszego dnia naszego pobytu. Część grupy miała okazję zakosztować prawdziwej górskiej przygody w Sajanach Wschodnich. Kierownictwo zaś udało się do zupełnie nowej, egzotycznej krainy, stolicy republiki Buriacji Ułan Ude. Nie sposób było pominąć największego kompleksu lamajskigo w Iwołgińsku, odległego zaledwie niecałe 30 km od Irkucka. Iwołgińsk jest obecnie największym centrum buddyzmu lamajskiego w Rosji. Znajduje się w nim siedziba zwierzchnika lamaizmu Chamko - lamy oraz buddyjski instytut Daszi – Czain - horlin. W drodze powrotnej do Irkucka, w Listwiance, odwiedziliśmy jeszcze Muzeum Przybajkala ze słynnym fokarium /nerparium/.

Czas wracać... Może za rok znów odwiedzimy komercyjny już obszar Nadbajkala. Nie da się ukryć, ale i tutaj Rosjanie docenili wspaniałe korzyści finansowe płynące z turystyki. Turystyki dopiero raczkującej, ale mimo to niezwykłej.