Jak okiem sięgnąć płaski, rażąco jasny, piaskowy teren, tysiące kopalnianych kopców otaczających jedno z najoryginalniejszych miasteczek, na trwale tkwiące w atmosferze i wyglądzie sprzed kilkudziesięciu lat - ma to swoją moc, przybywając z wielkomiejskich rejonów. Jeśli ma się jakieś wyobrażenie o wnętrzu tego kontynentu, o outbacku, to właśnie tutaj ono zaczyna się spełniać.

Marzeniem jest tutaj (jak w naszym kraju) tęsknota za całym beztroskim dniem z bezchmurnym niebem od rana do zmierzchu, zobaczenie poza miasteczkiem drzewa i choćby parę białych chmurek na niebie!

Sam rezerwat to niezwykle kolorowy teren z porozrzucanymi płaskimi, skarpowatymi wzgórzami, odciętymi na horyzoncie tak agresywnie niebieskim niebem, że gdy przywozi się zdjęcia do kraju, to można być pewnym oskarżenia o fałszowanie kolorów...

Ta parogodzinna wycieczka to prawdziwa wyprawa na powierzchnię księżyca - tego typu odczucie ma doprawdy każdy bez wyjątku – to tutaj właśnie kręcono Mad - Maxa III. Wspaniały to teren.

Najlepszym pomysłem jest zrobienie siedemdziesięciokilometrowej pętli z Coober Pedy (w większości terenowa droga, lecz na każde autko) i zobaczenie poza rezerwatem m.in. fragmentu najdłuższego płotu na świecie o długości ponad 5300 km, który ginie gdzieś za horyzontem i chroni owce hodowlane przed jednym z symbolów Australii - dzikimi psami dingo.