Odwieczną ciszę Palagružy ludzkie kroki przerwały już w VI w. Magnetyczną siłą swojego piękna i spokoju przyciągnęła liczne cywilizacje ułatwiając im przemieszczanie z jednej strony wybrzeża na drugą. Znaleziska archeologiczne, począwszy od wczesnego neolitu, świadczą o dużym znaczeniu Palagružy.

Wyjątkowo ciekawe jest odkrycie odłamka drogocennego naczynia ceramicznego, które wykonywane było w Atenach od końca VI w. p.n.e. Odpowiedź na pytanie, w jaki sposób takie naczynie znalazło się na tej małej, suchej wysepce, archeolodzy znajdują w legendzie o Diomedosie.

Nowe odkrycia archeologiczne z Palagružy udowadniają, że wyspa ta zdobyła serce greckiego bohatera Diomedosa, słynnego żołnierza z Odysei, który brał udział w Wojnie Trojańskiej.

Po walce Diomedos wyruszył na Adriatyk, gdzie walczył z Ilyrami. Istnieją przypuszczenia, że został pogrzebany właśnie na Palagružy. Legenda mówi, że Zeus, po tym jak Ilirzy zabili żołnierzy Diomedosa, zamienił ich dusze w ptaki, które do dnia dzisiejszego chronią grobu trojańskiego bohatera.

Latarnia morska na Palagružy, zbudowana w 1875r., należy do największych latarni morskich na Adriatyku. W latarni tej mieszka latarnik. Jej wyposażenie stanowią dwa apartamenty, każdy dla 4 osób. Fundamenty budynku wykonane są z miejscowego kamienia. Ponieważ kamień ten jest bardzo ciężki i twardy, pozostała część budynku zbudowana jest z lżejszego, brackiego kamienia. W budynku latarni znajduje się niewielka wystawa archeologiczna.

Okoliczne morze jest najbogatsze w ryby na całym morzu Adriatyckim. Aż do XX w. zachowany był zwyczaj organizowania całodziennych regat na Palagružę z Komižy, małej rybackiej miejscowości na wyspie Vis. Tak zwane falkusze - autentyczne łodzie rybackie, które już przez stulecia są wykonywane w ten sam sposób na wyspie Vis, służyły jako środki transportu na takich regatach. W sezonie połowu homarów i sardeli, wokół Palagružy zbierało się ponad 500 łodzi!

Cała wyspa stanowi rezerwat przyrody z wieloma gatunkami roślin (220) i zwierząt (120), z których większość to gatunki endemiczne. Wszędzie znaleźć można krzewy kaprów z przepięknymi kwiatami, a wzdłóż ścieżek - oleandry i byliny.

Tereny podwodne Palagružy są prawdziwym deserem dla miłośników nurkowania. Tutejsze morze obfituje w rodzaje ryb rzadko spotykanych w innych częściach Adriatyku. Są to na przykład mureny (ryby węgorzowate), które mają swoje gniazda poza małymi podmorskimi grotami, gdzie zamieszkują, podeszwice, ławice 20 młodych homarów, chowających się w szczeliny skał, wielkie najeże, leżące na dnie morza, oraz płaskie ryby zwane w Chorwacji "jadranske barakude"?

Dno morskie jest w większości płaskie i kamienne, ale posiada też części piaszczyste. Woda jest krystalicznie czysta, a widoczność dobra, szczególnie w godzinach porannych. Wyspa -skała Galijula, która położona jest o 3 mile morskie na południe od Palagružy, kryje na mieliźnie Papak tajemnicę, którą na pewno nurkowie chętnie odkryją - wrak parowca.

W tym samym miejscu zatonęły średniowieczna galera, z której zachowane są dwie armaty wykonane z brązu wystawiane obecnie w Muzeum Rybactwa w Komižy.

Transfer na Palagružę rozpoczyna się od trwającej trzy i pół godziny podróży promem, ze Splitu do miejscowości Vela Luka na wyspie Korčula. Następnie należy dojechać samochodem do miejscowości Korčula, skąd płynie się łodzią trzy godziny, już do samej latarni. Ponieważ wyspa leży daleko od lądu należy ze sobą zabrać jedzienie, gdyż na miejscu nie ma możliwości organizowania wyżywienia. Chyba że ktoś lubi łowić ryby i przygotowywać je na ogniu, wtedy może się czuć prawdziwym Robinsonem!