Od 1990 r grupa grotołazów z kilku ośrodków w kraju prowadzi eksplorację speleologiczną masywu Göll w Północnych Alpach Wapiennych. Inicjatorem tego przedsięwzięcia i autorem koncepcji prac eksploracyjnych jest Zbigniew Rysiecki. Uczestnikami dotychczasowych badań byli przedstawiciele środowisk jaskiniowych z Katowic, Poznania, Krakowa, Nowego Sącza, Wrocławia, Zakopanego, Rudy Śląskiej, Warszawy, Sosnowca, Gliwic i Częstochowy.

W czasie 12 lat poszukiwań odkryto 82 nowe jaskinie a w nich sumarycznie ok. 29 km podziemnych korytarzy. Wśród odkrytych jaskiń wiele jest obiektów bardzo dużych i nadzwyczaj trudnych technicznie.
Najciekawsze z nich to: Grutredhöhlensystem długości ok. 7 km i deniwelacji 821m, Kammerschartenhöhle dł. ok. 7 km i gł. 821 m, Koboldschacht dł. 2.5 km i gł. 677m., Schartenschacht dł. 1,4 km i gł. 690 m.
W wyniku ubiegłorocznego połączenia jaskiń Höhle der Sprechenden Steine
i Kammerschartenhöhle powstał system jaskiniowy nazwany Hochschartehöhlensystem o głębokości -1033 m. Odkrycie tego systemu, usytuowanego w rejonie o niezwykle urozmaiconej tektonice, wymagało pokonania ogromnych trudności technicznych i koncepcyjnych. Na drodze odkrywców pojawiały się najróżnorodniejsze przeszkody - bardzo głębokie studnie, ekstremalne ciasnoty, niebezpieczne wodospady, niestabilne zawaliska, niedostępne kominy i wiele, wiele innych.
Przekroczenie "symbolicznej granicy" głębokości 1000 m w eksploracji jaskiniowej jest zawsze trudne i przydarza się bardzo rzadko. Wartość odkryć podnosi wysoka jakość opracowanej dokumentacji. Zestawienie wyników badań stwarza podstawę do określenia historii cyrkulacji wód w masywie i przebiegu procesów krasowych.
Jury konkursu wyróżniając Z. Rysieckiego nagrodą Kolosa, podkreśliło wielkie uznanie dla zespołowej, systematycznej pracy szerokiej grupy osób dla realizacji tego trudnego przedsięwzięcia.

Zbigniew Rysiecki - członek Wielkopolskiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego w Poznaniu - pasjonuje się speleologią od 1962 roku. Zaczynał od jaskiń Jury Krakowsko-Wieluńskiej , gdzie wśród kilkudziesięciu odkryć zanotował tak spektakularne sukcesy jak odkrycia w jaskiniach: Wierna (najdłuższa na Jurze), Piaskowa, Zawał, Z Kominem, Pod Skipirzepą, Pod Stropem, Między Otworami Januszkowa Szczelina (swego czasu najgłębsza na Jurze) i wiele innych.

Następnie głównym celem jego zainteresowań stały się Tatry. Tu najciekawszym z dokonań była eksploracja systemu jaskiń Wysoka - Za Siedmioma Progami. W latach osiemdziesiątych była najdłuższą jaskinią Polski. Od połowy lat siedemdziesiątych podejmuje eksploracje w wielu rejonach krasowych leżących poza Polską. Celem jego zainteresowań były kolejno góry: Taurus, Bihor, Stara Planina, Atlas, Rif, Północne Alpy Wapienne, Alpy Sabaudzkie, G.Dynarskie, Apeniny, G.Kantabryjskie i Kaukaz. W trakcie kilkudziesięciu wypraw, w których brał udział (najczęściej jako ich inicjator i kierownik) odkrył ponad 1000 jaskiń. Wśród odkryć wiele było jaskiń bardzo długich i głębokich. Trzykrotnie przekraczał w eksploracji granicę 1000 m głębokości (Jägerbrunntroghöhle, Lamprechtsofen, Hochschartehöhlensystem). Spośród innych najciekawszych odkryć warto wymienić udział w eksploracji systemu Platteneck-Berger-Bierloch - osiągnięcie deniwelacji 916 m (Tenengebirge), Jama na Vjetrno Brdo -879 m (Durmitor) i Sima del Porru la Capilla-863 m (Picos de Europa).