Ponieważ lodowce to jedna z głównych atrakcji parku, należy się kilka słów na temat ich powstania. Geneza lodowca została świetnie opisana przez polskiego geologa, prof. M. Książkiewicza. Powyżej tzw. granicy wiecznego śniegu opad nie ulega całkowitemu stopnieniu, jego część przetrwa do kolejnej zimy. Z roku na rok gromadzi się więcej śniegu, który wskutek topnienia i powtórnego zamarzania, ulega przeobrażeniu w agregat ziaren lodu. W miarę narastania miąższości lód staje się bardziej zbity, a powietrze zostaje wyciśnięte. Ponieważ przy powtórnym zamarzaniu woda krystalizuje wokół niestopionych (czyli większych) ziaren, lód staje się gruboziarnisty. W taki oto sposób śnieg przekształca się w firn (szreń) - zbiór ziaren lodu wielkości około 1 mm Szreń ulega dalszemu przeobrażeniu w lód firnowy, w którym większe ziarna są scalone spoiwem. Lód firnowy podlega metamorfozie, stając się lodem lodowcowym, złożonym z 1-5 cm ziaren. Aby lód lodowcowy mógł w ten sposób powstać, musi mieć nad sobą co najmniej 30 metrów pokrywy śniegu. O zmianach zachodzących w gęstości rekrystalizującego lodu świadczy porównanie masy 1 m3 śniegu - 85 kg, lodu firnowego - 500 kg, lodu lodowcowego - aż 900 kilogramów!

Jedną z fascynujących cech lodowców jest ich zdolność do poruszania się. Lodowce górskie płyną z prędkością zależną od masy i kąta nachylenia stoku, średnio kilka/ kilkanaście metrów na dobę. Ciężar takiej "rzeki lodu" potrafi spowodować, że płynący lodowiec eroduje kamieniami ciągniętymi własnym spodem nawet najtwardsze granitowe skały.

Warto przytoczyć kilka faktów, dotyczących genezy i definicji fiordów: są to długie i wąskie zatoki morskie mające wszystkie cechy zlodowaconej doliny, a więc strome stoki, wygładzone ściany i dno, wiszące doliny boczne i przekrój poprzeczny w kształcie litery U. Głębokość fiordów jest znaczna, często przekracza 1 kilometr. Niektóre fiordy przechodzą na lądzie w typowe żłoby lodowcowe. Na tych podstawach przypuszcza się, że fiordy są zalanymi przez morze dolinami lodowcowymi. Nie jest wykluczone, że niektóre fiordy powstały przez erozję lodowców, żłobiących dno morza. Lodowiec o grubości 1000 metrów może erodować do głębokości 700-800 metrów; do tej głębokości sunie po dnie, dalej jęzor lodowca pływa. Jest prawdopodobne, że fiordy były pogłębionymi wskutek odmłodzenia dolinami rzecznymi; w epoce lodowej zostały one wypełnione lodowcami, które je wymodelowały i przegłębiły.

Główny ośrodek informacji turystycznej znajduje się w centrum miasta Seward, otwarty codziennie od państwowego święta Memorial Day w końcu maja do święta Labor Day na początku września. W pozostałym okresie jest zamknięty w weekendy. Adres do korespondencji: Kenai Fjords National Park Headquarters, P.O.Box 1727, Seward, Alaska 99664, tel. (907) 224-3175. Domek strażników przy Exit Glacier otwarty jest wyłącznie w lecie.

Pomimo iż Seward dysponuje sporą ilością miejsc noclegowych, napływ turystów skłania do uprzedniej rezerwacji miejsc w hotelu.

Noclegi: Best Western, tel. (907) 224-2378, Breeze Inn, tel. (907) 224-5237, Van Glider Hotel, tel. (907) 224-3525. Na terenie parku jest jeden kemping, przy Exit Glacier, oraz cztery kabiny w głębi terytorium, dostępne łodzią lub hydroplanem.

Wstęp do Parku Narodowego Fiordów Kenai jest bezpłatny.

* Płynąc statkiem możemy często ujrzeć wieloryby humbaki. Te wielkie ssaki utrzymują stałą temperaturę ciała 37oC, oddychają płucami i rodzą żywe małe, które ssą mleko matki. Humbaki żyją 40-55 lat, ważą około 35-40 ton i osiągają długość do18 metrów. Słynna fontanna - to nic innego jak powietrze skroplone podczas usuwania z płuc przez otwory nosowe z zawrotną prędkością 500 km/godzinę. Humbakom północnego Pacyfiku groziła wskutek polowań całkowita zagłada, ich ilość zmalała w 1966 do poniżej tysiąca osobników. Te inteligentne ssaki po wprowadzeniu międzynarodowego zakazu połowów liczą obecnie ponad 3 tysiące sztuk.

* Wypływając z portu Seward, zwróćmy uwagę na baraszkujące na powierzchni morskie wydry. Sympatyczne zwierzęta, jeszcze niedawno zagrożone całkowitym wymarciem, osiągają 1.2-1.4 m długości, ważą 25-40 kg, żyją do 20 lat. Wydra morska posiada cenne, wodoodporne futerko i tak dalece przystosowała się do