Budowle te w 1983 zostały uhonorowane wpisaniem ich na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Właśnie z Belem w 1497 roku Vasco da Gama wypłynął w swą najbardziej znaną podróż, tu również po odkryciu drogi morskiej do Indii był on witany przez króla Manuela I Szczęśliwego.

Budowę klasztoru Hieronimitów rozpoczęto w Belem w 1501 roku, a zainicjował ją sam król. Jak się później okazało, budowa miała zabrać ponad wiek i pochłonąć ogromne wydatki. Niezaprzeczalnie głównym celem tego przedsięwzięcia było zjednoczenie dynastii króla Avis-Beja. Budowa była prowadzona min. przez: Diogo de Boitaca`e, (1460-1528); Joao de Castilho (1475-1552); Diogo de Torralva (1500-1566); Jerónimo de Ruao (1530-1601). Klasztor jest uważany za perłę stylu manuelińskiego, będącego połączeniem gotyku i renesansu. Znawcy twierdzą, że krużganki klasztorne należą do najpiękniejszych w Portugalii, a nawet w Europie. Zachwycają one ogromną ilością ornamentów, wśród których znajdują się: kotwice, wodorosty, korale, karawele i liny. W 1907 roku klasztor uznano za narodowy zabytek.

W czasach Wielkich Odkryć Geograficznych Lizbona wyrosła na kluczowy port Portugalii i na jedno z najbogatszych państw ówczesnego świata. Król Joao II rozumiał to doskonale i zlecił budowę stosownych fortyfikacji. Jego plan zakładał budowę trzech fortec, mających chronić miasto. Jedną wzniesiono w Cascais, drugą w Sebastiao da Caparica, natomiast trzecią (dokończoną przez następcę króla, Manuela I) zlokalizowano na południowym brzegu Tagu. Głównym inżynierem wieży w Belem uczyniono Francisco de Arrudę - znanego ze swoich konstrukcji obronnych w Afryce Północnej. Budowa trwała od 1514 roku do 1520. Francisco bogato ozdobił swe dzieło misternymi ornamentami o kształtach herbów panującej dynastii i węzłów okrętowych, nawiązując w ten sposób do podróży morskich. Wieża spełniała różnorodne funkcje, takie jak urząd celny, telegraf oraz latarnia morska dla statków przybywających do portu w Lizbonie.

W 500-lecie śmierci Henryka Żeglarza w pobliżu postawiono olbrzymi pomnik, zwany Kolumną Odkrywców z posągami m.in. Henryka Żeglarza, Magellana, Cabrala i Vasco da Gamy, oddający cześć wielkim portugalskim odkrywcom, żeglarzom, podróżnikom i kartografom, dzięki którym Portugalia przeżywała okres swej największej świetności.

Bartosz B.