Na szczęście istnieje duża szansa, że wielu z nich doczeka się zmiany systemu. Pytanie tylko, co nastąpi potem? Czy wybuchną zamieszki i po kraju rozleje się przemoc, na wzór innych krajów latynoamerykańskich? Czy ludzie, którzy teraz podróżują obok siebie na jednej pace ciężarówki, nie rzucą się sobie do gardeł? Czy nadal będzie to raj dla turystów, którzy niczym święte krowy mogą wejść wszędzie, bez większych obaw, że coś im się stanie?

Chcielibyśmy wrócić na Kubę za parę lat, już po zmianie, może spotkać starych znajomych i zobaczyć jak sobie ułożyli życie. Cieszę się bardzo, że udało mi się to wszystko zobaczyć. Nie tylko Havana, cała Kuba jest tak bardzo magiczna, mimo że przygaszona przez panujący system. Ale paradoksalnie po części przez ten rujnujący system wydaje nam się właśnie taka magiczna. Bo jest po prostu inna. Niewielu podróżników decyduje się na takie jak my poznawanie Kuby.

Po dwóch tygodniach czuliśmy się naprawdę zmęczeni jedzeniem syfu, wszechogarniającym brudem, oddychaniem dusznym powietrzem, przesiąkniętym zapachem śmieci, ostatnimi 2 nocami w półslamach. Ale dzięki temu mogliśmy, mam nadzieję, trochę lepiej zrozumieć ten niesamowity kraj.