Nieodłącznym elementem ruchu trampingowego w Polsce stały się spotkania połączone z pokazami przeźroczy jakie organizowali uczestnicy wypraw. Cieszyły się one ogromną popularnością bowiem dawały możliwość obcowania z ciekawym a często egzotycznym światem a także zyskania najbardziej aktualnych informacji wprost ze źródła. Odwiedzali je nie tylko marzący o podróżach ale także globtroterzy o pewnym doświadczeniu, bowiem spotkania takie dawały możliwość wymiany doświadczeń. W ten sposób tworzyły się lokalne czy też regionalne grupy osób związanych z trampingiem. Powstało także szereg nieformalnych przedsięwzięć służących wymianie informacji podróżniczej. Wszystkie miały jednak ograniczony zasięg. Zasadniczy przełom, w tworzeniu trampingowego środowiska, nastąpił w roku 1985. Związany z krakowskim Almaturem a później także Logostourem, podróżnik Andrzej Urbanik wpadł na pomysł zorganizowania ogólnopolskiego spotkania globtroterów. Okoliczności powstania tej inicjatywy były conajmniej niecodzienne. Andrzej próbował wtedy dotrzeć do Indonezji ale główną przeszkodą była niemożność uzyskania wizy. Po wielu próbach udało się znaleźć podróżnika, któremu taka sztuka się udała. Niestety nie był on skory do podzielenia się swoją wiedzą a wręcz stwierdził, że najlepiej jest uczyć się na własnych błędach. Andrzej uparł się i w końcu dotarł wraz ze swoim przyjacielem – podróżnikiem Krzysztofem Kmieciem – do Indonezji (wizy udało się załatwić w konsulacie z Bombaju co podpowiedział spotkany gdzieś po drodze, tym razem życzliwy, globtroter). W gorący wieczór na Bali Andrzej podzielił się z kolegą swym pomysłem a ten uznał, że jest świetny.

W tamtym czasie grupa "trampingowych liderów" (przede wszystkim kierownicy wypraw trampingowych) liczyła w Polsce nie więcej niż 100-150 osób. Były więc szanse na powodzenie takiego przedsięwzięcia dla którego Andrzej wymyślił nazwę OSOTT czyli Ogólnopolskie Spotkanie Organizatorów Wypraw Trampingowych. Brzmiało to wtedy bardzo poważnie i nikt nie dochodził szczegółów a było to wtedy ważne, gdyż impreza była całkowicie nieformalna. Aby nie było kłopotów, o co wtedy wcale nie było tak trudno - oficjalnie - logistykę załatwiał krakowski Logostour. Pierwszy OSOTT odbył się w listopadzie 1985 roku w Harbutowicach pod Krakowem. Wzięło w nim udział 50 trampingowców z całej Polski, którzy doszli do wniosku, że ta impreza "to jest to" i postanowili, że będą się spotykać co roku.
Pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę i odtąd co roku w listopadzie, w różnych miejscach w Polsce, spotykają się na OSOTT, czyli głównym mitingu podróżniczym, zarówno polscy, jak i zagraniczni globtroterzy. W kolejnych latach na OSOTT przyjeżdżać zaczęło coraz więcej podróżników i ten sposób powstało ogólnopolskie lobby trampingowe, które odegrało ogromną rolę w rozwoju ruchu globtroterskiego (trampingowego) w Polsce.

OSOTT ma formę sympozjum, w czasie którego prezentowane są przezrocza z całego świata, plakaty fotograficzne oraz omawiane są różne problemy związane z podróżowaniem (najważniejsza jest sesja "Geografia Podróżowania"). W sumie OSOTT to forum wymiany informacji i spotkanie o specyficznej atmosferze, przeznaczone zarówno dla doświadczonych podróżników jak i tych, którzy marzą o dalekich eskapadach. W roku 2002 OSOTT osiągnął pełnoletniość – odbyła się 18-ta edycja spotkań. Organizatorzy zapytali: czy w dobie powszechnego dostępu do Internetu, kiedy świat stał się prawdziwie globalną wioską, jest jeszcze miejsce na takie spotkania, czy może lepiej je zakończyć? Wtedy oburzyli się OSOTT-owicze i wymogli, że będziemy się spotykać dalej. Zmieniono także wtedy rozwinięcie skrótu OSOTT na przystający do współczesnych czasów czyli Ogólnopolskie Spotkanie Obieżyświatów, Trampów i Turystów.

Nie wiadomo do końca gdzie tkwi fenomen OSOTT-u. Być może w niepowtarzalnej formule. Kilkuset uczestników spotkania przed trzy dni jest cały czas ze sobą. Mieszkają w tym samym hotelu, wspólnie spożywają posiłki, do późnych godzin nocnych wspólnie wędrują oglądając pokazy przeźroczy bądź multimediów. Tworzą się grupy wyjeżdżające razem na wyprawy, nawiązują przyjaźnie a zdarza się że i miłości (jest już kilka OSOTT-owych małżeństw). Warto zwrócić uwagę, że organizatorzy większości spotkań globtroterskich zapraszają tzw. gwiazdy, które mają błyszczeć dla innych uczestników. Na OSOTT nie ma gwiazd. Są tam po prostu ci, którzy wznieśli się ponad poziom zwykłych zjadaczy chleba, wykazali się fantazją i wyruszyli w świat. Oczywiście na OSOTT przyjeżdżają także osoby znane z pierwszych stron gazet ale zachowują się jak wszyscy uczestnicy. I to nadaje wspaniałą atmosferę tej imprezie. Jest jeszcze jedna sprawa. Na OSOTT nie są organizowane konkursy oceniające kto dojechał dalej czy też w bardziej ekstremalnych warunkach (były takie pomysły ale je odrzucono) i przez to nie ma atmosfery niezdrowej konkurencji.

Swego rodzaju "streszczeniem" każdego OSOTT-u jest kolejny tom książki "Przez świat" składający się w kilkudziesięciu relacji wyjazdów do najciekawszych zakątków świata. Autorami są w większości OSOTT-owicze ale autorem może być każdy, kto coś widział, przeżył i potrafi gromadzić użyteczne informacje.