W starożytności wyznaczał południową granicę Państwa Faraonów. To wyjątkowe miejsce, gdzie Nil otoczony jest piaskami pustyni, nad rzeką rozciągają się granitowe skały a po niej pływają faluki z charakterystycznymi białymi ukośnymi żaglami. A wszystko to okraszone palmami i tropikalnymi roślinami. Istna bajka… Organizowane są tu rejsy faluką po Nilu. Można też udać się na dłuższy rejs luksusowym statkiem do Luksoru.

Nubijskie Muzeum mieści się na wyspie Elefantyna. Według archeologów to właśnie starożytna Nubia była kolebką cywilizacji egipskiej. W Centrum Kultury Asuan, każdego wieczoru, odbywa się pokaz nubijskich tańców.

Wyspa Roślin to niezwykłe miejsce różnorodnych gatunków krzewów i drzew pochodzących nawet z Indii i Malezji sprowadzonych tu przez brytyjskiego generała Kitchena – miłośnika roślin. Otrzymał on wyspę za zasługi w wojnie z Sudanem.

Wyspa Elefantyna zachwyca starożytnymi ruinami świątyń oraz grecko – rzymskim cmentarzem świętych baranów pośród trzech nubijskich wiosek, w których domy są pomalowane na błękitno, różowo i żółto. Natomiast na południowym cyplu wyspy znajduje się Kilometr. To dzięki niemu egipscy kapłani obliczali wysokość wylewu Nilu.

Agi Chan, którego mauzoleum mieści się w Asuan, był przywódcą sekty szyickiej. Po jego śmierci, żona Agi Chana nakazała ogrodnikowi kłaść codziennie na jego grobie świeżą różę.

Klasztor Św. Szymona został założony w VII wieku. Pełnił także rolę twierdzy. Jest jednym z głównych ośrodków ewangelizacji Afryki.

Około 500 metrów od Muzeum Nubijskiego znajduje się słynny niedokończony obelisk i cmentarz Fatymidów. Obelisk ma 41 metrów wysokości i waży ponad 1000 ton.

Na wyspie File warto zobaczyć świątynię Izydy, która jest uznawana za egipską Wielką Matkę Wszystkich Bogów i Natury. Jest także patronką kobiet, dziewic i macierzyństwa. Są tu również cztery inne mniejsze świątynie a każdego wieczoru odbywają się tu przedstawienia "światło i dźwięk".

Abu Simbel to monumentalna świątynia słońca zbudowana przez Ramzesa II panującego w latach 1304 – 1237 p.n.e. przy wejściu do świątyni mieszczą się wykute w skale cztery posągi, które miały pilnować wjazdu do Egiptu.

Zwana często perłą Morza Śródziemnego... To właśnie tu Kleopatra uwiodła Marka Antoniusza. To dawne centrum kultury i nauki starożytnego świata. Założona przez Aleksandra Wielkiego. Jednak pod koniec XVIII wieku była zwykłą, małą wioską rybacką... Dopiero XIX i XX wiek przyniósł ponowny rozwój i rozbudowę miasta. Tu mieszczą się dziś dwa z siedmiu cudów świata – Biblioteka i Latarnia na wyspie Faros.

Jednak to, co dziś najbardziej przyciąga turystów do Aleksandrii to niepowtarzalna atmosfera powiązana niewątpliwie z licznymi kawiarniami pamiętającymi nawet czasy przełomu XIX i XX wieku, piaszczyste plaże oraz wesołe nocne życie i pokazy tańców brzucha.

Amfiteatr, Willa Ptaków i Muzeum Grecko – Rzymskie to wizytówka Aleksandrii. Teatr założony został jeszcze za panowania Ptolemeuszy. Mógł pomieścić 800 widzów. Villa Al Toyour to jedno z pierwszych muzeów na świecie z bizantyjskimi mozaikami przedstawiającymi ptaki. Natomiast Muzeum Grecko – Rzymskie posiada liczne bogate zbiory z epoki klasycznej, mumie (także krokodyli), figurki tanagryjskie, popiersia cesarzy rzymskich, antyki z okresu wczesnego chrześcijaństwa.

Fort Qaitbeja i Faros warto odwiedzić głównie ze względu na zbudowany przez muzułmanów pod koniec XV wieku fort. Został on wzniesiony na fundamentach sławnej Latarni Faros, na której zwieńczeniu znajdował się monumentalny posąg boga Posejdona. Wysokość Latarni wynosiła około 125 metrów. W VII wieku Latarnia zawaliła się. Dziś, w obrębie twierdzy, mieści się meczet.

Katakumby Kon asz – Szugafa to miejsce pochówku antycznych aleksandryjczyków. Ciała zmarłych spuszczano tunelem o głębokości 35 metrów.

Warto zobaczyć interesujące nekropolie Al Shatby założone w III wieku p.n.e. oraz Pałac Montazah wzniesiony przy plaży a dziś spełniający funkcję hotelu.