Dzień przed wyjazdem na Zachód miałam okazję uczestniczyć w rejsie po rzece Missouri. Nasza ekipa składająca się z pracowników Laboratorium Toksykologicznego przy University Missouri-Columbia zebrała się przy przystani Cooper’s Landing , gdzie po spożyciu tajskiego dania, rozpoczęliśmy podróż. Nasz kapitan, przemiły Roger, pozwolił mi nawet sterować łodzią, i taktownie milczał widząc jak łodzią „tropię węża.” Nie zapomnę zachodu słońca na rzece Missouri na widok którego zamilkły wszelkie rozmowy i wszyscy jak jeden mąż wpatrywaliśmy się roztaczające się przed nami piękno.

Na Zachód ruszyliśmy autostradą Interstate-70. Przejechaliśmy płaski Kansas i początkowo równie płaskie Kolorado. Po jakimś czasie ujrzeliśmy majaczące w oddali podgórze Gór Skalistych. Zatrzymaliśmy się na polu namiotowym w Rocky Mountain National Park, skąd roztaczał się piękny widok na najwyższy szczyt Gór Skalistych, Longs Peak. Warto pamiętać, że ok. jedna trzecia parku leży powyżej górnej granicy lasu, a na pewnych obszarach śnieg nigdy nie topnieje. W czasie burzy, częstego zjawiska w wysokich partiach górskich, należy pamiętać o zachowaniu środków ostrożności i powstrzymać się od wychodzenia z samochodu, choć, nie ukrywać, widoki kuszą swym pięknem.

Niezbędna jest ciepła odzież, bo temperatura potrafi być niska, nawet do 12oC; nie bez kozery Góry Skaliste są zwane Never Summer Mountains (góry, w których nie ma lata). Krajobraz stanowią rozległe, puste przestrzenie przypominającą arktyczną tundrę. W niższych partiach gór można znaleźć zielone polany i pełne kwiatów łąki, a ciekawostka jest to, że ok. 1/3 roślin występujących w Górach Skalistych można spotkać na Arktyce. Na zachodniej granicy parku leży miejscowość Grand Lake położona nad jeziorem o takiej samej nazwie. Jezioro Grand Lake stanowi największy naturalny zbiornik wody w stanie Kolorado, co jest niezmiernie istotne dla tej części stanu mającego zazwyczaj problemy z niedoborem wody. Na terenie parku można na każdym kroku spotkać tzw. pręgowce amerykańskie tak przyzwyczajone do ludzi, że nie mają nic przeciwko małym sesjom zdjęciowym.

Po kilku dniach zostawiliśmy piękne i chłodne Góry Skaliste i udaliśmy się dalej na Zachód. Po drodze zatrzymaliśmy się w Glenwood Springs, leżącym u wlotu pięknego kanionu Glenwood, gdzie można spływać pontonem po dość spokojnym odcinku rzeki Kolorado. Jadąc dalej za Zachód, zboczyliśmy z I-70 w Hwy-65 by podziwiać Grand Mesa, wysoki na 3084m szczyt o zupełnie płaskim wierzchołku. Podczas jazdy na szczyt przedstawiał się naszym oczom widok na jeziora otoczone sosnowymi i osikowymi zagajnikami. Ze szczytu Grand Mesa rozpościera się widok na równiny, piaszczyste wzgórza, mniejsze mesy i gęste lasy. W głębi widoczne są pokryte śniegiem wzgórza San Juan. Po przenocowaniu w uroczym moteliku w Cedaredge, opuściliśmy bogate w kolory Kolorado, którego piękno pozostanie na zawsze we mnie, i będzie wołało, by tu wrócić.

Po kilku godzinach wjechaliśmy do stanu Utah, którego scenerię przypominała mi ta widziana w filmie „Thelma & Louise,” co nie dziwi, ponieważ kilka scen z filmu nakręcono w Utah, w Arches National Park, do którego zmierzaliśmy. W drodze do miasta Moab napotykaliśmy widoki przywodzące na myśl sceny z westernów. Ponadto, jadąc wygodnie klimatyzowanym autem, próbowałam sobie wyobrazić pionierów przybywających tu w XIX w., ich odwagę, wytrwałość i trud wobec niesprzyjającego klimatu, które mimo wszystko bladły w obliczu chęci podążania za szczęściem...