Niebywałym zrządzeniem losu w okolicy znajdowało się wypełnione sprzętem obozowisko niejakiego E.T. Barnetta, który podążając w stronę złotonośnych pól Tanacross beznadziejnie utknął w tajdze wraz z całym transportowanym sprzętem do sprzedaży pośród poszukiwaczy złota. Tak zaistniała osada, nazwana Fairbanks na cześć ówczesnego, wpływowego w rządzie senatora z Indiany.

Fairbanks jest dzisiaj miastem utrzymującym się głównie z kopalnictwa i usług, posiadające nieodparty urok, tak charakterystyczny dla wszystkich miejsc na świecie, gdzie klimat nie rozpieszcza, a gdzie - w odróżnieniu od Anchorage - zachowało się sporo pamiątek sprzed wieku.

Chodzę po centrum. Zaczynam od świetnie zaopatrzonego Centrum Informacji Turystycznej, obok mostu na rzece Chena, zaopatrując się we wszelkie potrzebne materiały do nawigacji w okolicy. Potem kieruję kroki do siedziby Ziem Publicznych, gdzie - poza dużą kolekcją książek, map i albumów o Alasce - znajduje się ciekawe muzeum. Drugie godne polecenia muzeum to Ice Museum dedykowane corocznym, odbywającym się w marcu międzynarodowym zawodom rzeźby w lodzie. Każdego roku grupa artystów w siarczystym mrozie wyczarowuje fantastyczne kształty bajkowych postaci. Część z tych rzeźb pokazywana jest w Muzeum, wraz z filmem wprowadzającym w temat. W 2004 r. zawody zaczną się 3 marca, z kulminacja 14-21 marca, kiedy figury będą w dzień i w noc (podświetlone do 22:00) eksponowane na terenie Ice Park.

Wychodzę z mrocznych pomieszczeń jeszcze raz nad rzekę Chena. Obok miejsca, gdzie niegdyś niefortunnie wylądował ET Barnette, jest pomnik Pierwszej Indiańskiej Rodziny, a po drugiej stronie rzeki katolicki kościół.

Spacer w dół rzeki, wzdłuż lewego brzegu, prowadzi do Alaskalandu. Weekend w Fairbanks jest świetną okazją do obejrzenia lezącego w centrum miasta skansenu Alaskaland. Najstarsze domy z drewnianych bali, jakie powstały na brzegu rzeki Chena tuż po odkryciu złota przez Felice Pedroni uniknęły zniszczenia zostając przeniesione kilka mil na zachód na teren znany obecnie jako Park Pionierów (Pioneer Park). Domki zamienione na sklepy pamiątkarskie i muzea, są ciekawe w kształcie i kolorze, oddają coś z atmosfery gorączki złota, wielu sprzedawców pamiątek nosi wręcz stroje z tamtej epoki, gdy blask cennego kruszcu przyćmił ludziom światło słońca.

Jest tutaj również tylno- kołowy parowiec odbywający kiedyś rejsy po Yukonie, dwa niewielkie lecz bardzo interesujące muzea (lotnictwo i historia miasta, pierwsze płatne, drugie darmowe), kilka indiańskich totemów, fascynujące eskimoskie ozdoby na "budynku konferencyjnym" i znakomita restauracja pod gołym niebem serwująca szwedzką płytę z nieograniczona ilością halibutów, dorszów i królewskich łososi z rusztu!