Jako pierwszy reżyser fabularnego filmu obyczajowego w formacie IMAX 3D, jak opisałby pan to doświadczenie?

Reżyserowanie filmu oznacza opanowanie techniki do perfekcji, tak aby była ona na usługach opowiadanej historii. Maszyna musi zostać zdominowana w taki sam sposób jak dzikie zwierzę musi być okiełznane przez tresera. Niektórzy ludzie wolą mieć do czynienia z pudlami, inni wybierają tygrysy bengalskie – tak naprawdę nie ma to znaczenia, jeśli efekt wywołuje emocje i budzi podziw.

W tym wypadku - kontynuując analogię - walczyłem z jakimś gatunkiem ciężkiego, prehistorycznego nosorożca! Parałem się już wprawdzie wcześniej pracą z "włochatym mamutem" - podczas kręcenia "Walki o ogień...". Nie mam wątpliwości, że filmowanie "Skrzydeł odwagi" stanowiło wielkie wyzwanie dla wszystkich zaangażowanych w to przedsięwzięcie, także dla aktorów. Ponieważ ustawienie każdego ujęcia kamerą IMAX zajmuje tak dużo czasu, a kamera mieści w sobie tylko trzy minuty filmu na raz, na aktorach ciążyło wielkie ciśnienie, żeby zagrać perfekcyjnie za każdym razem, kiedy byliśmy gotowi do kręcenia. Co więcej, w związku z ekstremalnymi warunkami pogodowymi w Andach, prawo Murphy"ego znalazło idealne zastosowanie podczas filmowania "Skrzydeł odwagi" - wszystko, co mogło się zepsuć, psuło się. Oczywiście jestem gotowy podjąć się tego wszystkiego jeszcze raz...

Z punktu widzenia realizatora i widowni - jakie są korzyści formatu IMAX 3D w porównaniu z filmami 35 mm?

Tradycyjne filmy - podobnie jak teatr, malarstwo czy fotografia - oferują przedstawienie, "reprezentację" w określownych ramach. Użycie gigantycznego ekranu zmieniło tę fundamentalną zasadę, jako że widz jest tak blisko ekranu, że nie jest już w stanie odróżnić jego krawędzi. W przypadku IMAX 2D widz nie jest przed obrazem, lecz wewnątrz obrazu. Dzięki IMAX 3D nie jest już wewnątrz obrazu, lecz wewnątrz przestrzeni. Jest na planie z bohaterami w czasie trwania akcji. Niezwykła ostrość fotograficzna, wizja stereoskopowa i trójwymiarowość filmu IMAX 3D zacierają granice pomiędzy rzeczywistością a iluzją. IMAX 3D jest więc bardziej efektywnym narzędziem, wspanialszą bronią w rękach iluzjonistów, jakimi my, filmowcy jesteśmy.

Jako pionier nowych dziedzin kinematografii, jak widzi pan przyszłą ewolucję filmów fabularnych IMAX 3D?

Często zadawano podobne pytania Henriemu Guillaumetowi. Czy myślisz, że lotnictwo ma komercyjną przyszłość? Czy samoloty są tylko techniczną nowinką? Czemu miałaby służyć oszczędność kilku dni w doręczeniu listu, zwłaszcza jeśli jest to tylko rachunek? Guillaumet co dzień ryzykował własnym życiem, żeby uczynić swoje przekonanie rzeczywistością. Z tego powodu zginął. Ja zaryzykowałem tylko dwa lata, i nie jestem już na tyle Francuzem, żeby wymagać losu tragicznego artysty. Ale pracuję nad napisaniem dwóch kolejnych odcinków trylogii Aeropostale – jednym o pilocie Mermozie i drugim o lotniku Saint-Exupery.