Chiny

Najbardziej zaludniony kraj na świecie, liczy sobie ok. 1 246 872 000 mieszkańców, co oznacza, że na jeden kilometr kwadratowy przypada stu trzydziestu obywateli. 93% ludności stanowią Chińczycy ale oficjalnie uważa się, że żyje tu jeszcze 55 różnych mniejszości narodowych m. in.: Mongołowie, Tybetańczycy, Ujgurzy, Kazachowie i wiele innych.

Urzędowym językiem jest tu język chiński, posiadający jednak bardzo dużo różnych odmian i dialektów. Chiński posiada niezwykle skomplikowany system zapisu ideograficznego, przeciętny obywatel nie

Cudzoziemiec płaci za wszystkie usługi medyczne gotówką. Zwrotu kosztów leczenia można dochodzić po powrocie do kraju, przedstawiając ubezpieczycielowi uprzednio potwierdzone przez właściwy terytorialnie urząd konsularny RP rachunki. Posiadanie ważnej książeczki szczepień jest wymagane w przypadku przybycia z kraju lub regionu umieszczonego na liście zagrożeń epidemiologicznych WHO. Przed przekroczeniem granicy cudzoziemiec wypełnia deklarację zdrowotną. Nie wpuszcza się do Chin nosicieli wirusa HIV, chorych na gruźlicę, trąd, tyfus i cholerę, osób zarażonych wenerycznie, psychicznie chorych, epileptyków. Notuje się liczne zachorowania na żółtaczkę typu A i biegunki, których przyczyną jest żywienie się w niektórych zakładach gastronomicznych. Nie jest wskazane picie wody z kranu. Zagrożenie amebą, malarią, gorączką tropikalną występuje poniżej 25. równoleżnika. W Tybecie i w innych regionach wysokogórskich nie należy pić wody nie filtrowanej. Opieka medyczna – poza rejonami głębokiego interioru (Tybet, Xinjiang, Gansu, Qinghai, Mongolia Wewnętrzna, część Sichuanu, Guizhou i Yunnanu) – nie stanowi problemu. W wielkich miastach działają szpitale wszystkich specjalności, wyposażone w najnowocześniejszą aparaturę medyczną. Opłata za wizytę u lekarza wynosi od 20 do 60 USD. Cena doby pobytu cudzoziemca w szpitalu (60-200 USD) nie obejmuje kosztów usług medycznych, badań ani leków, za które płaci się dodatkowo. Koszty operacji są na poziomie światowym – od kilkuset USD wzwyż. Z porad medycznych można skorzystać w aptekach, gdzie dyżurny lekarz może zaordynować specyfiki ziołowe, akupunkturę moksę, masaże itp. Ze względów praktycznych wskazane jest zaopatrzenie się przed przyjazdem do Chin w podstawowe leki krajowe, gdyż popularne jest tutaj leczenie specyfikami medycyny chińskiej, nie posiadającymi odpowiedników w polskiej farmakologii. Osoby z problemami układu krążenia powinny unikać podróży do rejonów wysokogórskich (Tybet, Sichuan, Yunnan, Qinghai, Gansu, Xinjiang).

Międzynarodowe prawo jazdy nie jest honorowane. Cudzoziemiec nie mający chińskiego prawa jazdy nie może w Chinach wynająć samochodu i podróżować nim samodzielnie. Chińskie prawo jazdy może być wydane przez policję na podstawie polskiego prawa jazdy jedynie obywatelowi polskiemu posiadającemu zezwolenie na pobyt na terenie ChRL (residence permit) na okres nie krótszy niż 1 rok. Ważność chińskiego prawa jazdy jest wznawiana po przeprowadzeniu badań lekarskich. Nie ma obowiązku ubezpieczeń osobowych, ale np. przy lotach na trasach krajowych ubezpieczenie jest wymagane jako dodatek do biletu. Polisy zagranicznych firm ubezpieczeniowych w większości nie są uznawane. Przestępczość w Chinach jest stosunkowo niewysoka. Najczęstsze są kradzieże w miejscach uczęszczanych przez turystów, w środkach komunikacji miejskiej, a także w autobusach dalekobieżnych. Odnotowywane są pojedyncze przypadki rabunków w pociągach, zdarzają się też napady na turystów zagranicznych przebywających w odludnych miejscach (np. biwakujących na dziko itp.). Niemal całe terytorium ChRL jest dostępne dla cudzoziemców. Wyjątek stanowią oznakowane strefy wojskowe oraz przygraniczne. Odstępstwem od tej reguły są regiony, w których przyjmuje się wyłącznie zorganizowane grupy turystyczne (np. Tybet, niektóre parki narodowe). W przypadku wyjazdu do Tybetu niezbędne jest wcześniejsze uzyskanie zezwolenia