Bangladesz

Ludność Bangladeszu to przede wszystkim Bengalczycy, a także kilka mniejszości z sąsiednich państw. W górach zamieszkują różne grupy plemienne. Kraj charakteryzuje się wysokim przyrostem naturalnym i ogromnym (ok.65% ) analfabetyzmem.

Językiem urzędowym w Bangladeszu jest język bengalski, spotyka się także dialekty hindi, perski. W powszechnym użyciu jest angielski.

Bangladesz leży w strefie gorącego, wilgotnego klimatu tropikalnego i zaliczany jest do grupy krajów wysokiego ryzyka zachorowań. Istnieje poważne zagrożenie chorobami inwazyjnymi i zakaźnymi: malarią, dengą, tężcem, biegunkami zakaźnymi, różnymi odmianami żółtaczki (hepatitis A i B); zagrożenie to potęguje brak higieny, złe warunki komunalne i niski poziom służby zdrowia. Należy liczyć się z możliwością wystąpienia cholery (szczególnie w okresach powtarzających się w tym kraju rokrocznie powodzi). Częste są również zakażenia pasożytnicze (ameba, lamblia, robaczyce) czy bakteryjne. Ryzyko zachorowań znacznie zmniejsza się przy szczególnym przestrzeganiu higieny osobistej, używaniu wody filtrowanej i gotowanej, dokładnym myciu warzyw i owoców w specjalnych roztworach, unikaniu przebywania w miejscach, gdzie jest dużo komarów (szczególnie wieczorem i nocą). Zaleca się spanie pod moskitierą. Ochrona przed malarią konieczna jest przez cały rok, mimo iż w sezonie letnim ilość komarów znacznie się zmniejsza. Każdy turysta przybywający do Bangladeszu winien posiadać ważną międzynarodową kartę szczepień. W praktyce służby graniczne nie żądają jej okazania, natomiast wymagane są szczepienia przeciwko żółtej febrze od cudzoziemców przybywających z obszarów występowania tej choroby. Dla własnego bezpieczeństwa podróżnym zaleca się szczepienia przeciwko tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby (typu A i B) oraz wirusowemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Należy mieć również ważne szczepienie przeciwko poliomyelitis (choroba Heine stolicy można skorzystać z opieki medycznej w prywatnych klinikach i szpitalach, zatrudniających lekarzy wykształconych za granicą (Wielka Brytania, USA, Japonia), jednak nie są one jeszcze wyposażone w wysokiej jakości sprzęt i aparaturę medyczną. Cena standardowej wizyty lekarskiej dla cudzoziemca wynosi od 4 do 12 USD, w zależności od formalnych kwalifikacji lekarza (specjalista, doktor, profesor itd.). Koszt rutynowych badań analitycznych waha się od 10 do 20 USD, w zależności od miejsca ich wykonywania i gwarantowanej wiarygodności wyników. Dzień pobytu w szpitalu kosztuje od ok. 10 USD (sala ogólna) do 50-70 USD (oddzielny pokój). Na dobrym poziomie są usługi stomatologiczne w klinikach dentystycznych prowadzonych przez cudzoziemców – koszt jednej plomby to wydatek ok. 40-60 USD. Zagrożenie przestępczością kryminalną jest znaczne, w szczególności w dużych aglomeracjach miejskich. Często zdarzają się rabunkowe napady na ludzi, mieszkania, rezydencje, samochody i autobusy (przede wszystkim w liniach nocnych) oraz statki rzeczne (także pasażerskie). Zagrożenie potęguje zarówno walka pomiędzy głównymi ugrupowaniami politycznymi, często przybierająca formy działań terrorystycznych, jak i akty przemocy i wandalizmu towarzyszące formalnie ogłaszanym, paraliżującym cały kraj strajkom generalnym (tzw. hartale).

Bangladesz jest krajem muzułmańskim. Spożywanie alkoholu w miejscach publicznych (poza hotelem) może być uznane za czyn nieobyczajny. Z uwagi na ograniczony udział kobiet w życiu publicznym podróżujące samotnie kobiety mogą być narażone na niebezpieczeństwo, np. agresywne zachowania mężczyzn. Niewskazane jest noszenie zbyt skąpych strojów. Naturalnym źródłem zagrożenia są katastrofy żywiołowe związane ze specyfiką klimatu i położeniem geograficznym. Rokrocznie, w kwietniu, maju oraz we wrześniu i w październiku, zachodzi wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia sztormów tropikalnych i cyklonów o dużej sile niszczenia. Terenami szczególnie zagrożonymi są wybrzeża Zatoki Bengalskiej i obszary położone do kilkudziesięciu kilometrów w głąb kraju.