15 listopada 2007 roku wylądowałam w Marrakeszu. I od tego momentu zakochałam się na dobre. W magii Maroka. Pierwsze noce spędziłam w marokańskiej medinie, w hoteliku-riadzie, czyli dawnym kilkupiętrowym domu mieszkalnym, budowanym dla wielopokoleniowych rodzin. Marokańskie miasta zazwyczaj dzielą się na mediny i nowe miasto. Medina to inaczej stare miasto, pozostałości dawnych budowli, jednak od starych miast w Polsce różni się tym, że w ogóle nie jest restaurowana - pozostawiona sama sobie powoli niszczeje. Otaczają ją mury z bramami. Jest to tak jakby odgrodzony kawałek miasta, autonomiczny, schowany przed światem. Tutaj toczy się całkiem inne życie. Mieszają tu głównie najbiedniejsi ludzie, bo ci bogatsi mają domy w nowym mieście. To właśnie w medinach mieszczą się souki (czytaj: suki; stragany, uliczni sprzedawcy, bazary, śpiewy), miejsca do robienia zakupów dla najbiedniejszych ludzi w mieście. Bazarki ulokowane są tematycznie, ze względu na to, jaki towar na nich się znajduje: począwszy od wyrobów ze skóry, biżuterii, ubrań, po naturalne produkty kosmetyczne, jedzenie, lampiony i instrumenty muzyczne. Ludzie od rana do nocy chodzą po soukach, odwiedzają bazary, gawędzą przy straganach. Uwielbiam zatapiać się w wąskich uliczkach mediny, błądzić, gubić się i odnajdować w jej zakamarkach - labiryncie dróg.

Kiedy tu po raz pierwszy zobaczyłam plac Dżama el Fna wieczorem, pomyślałam: "Woodstock!!" Kto kocha Woodstock, na pewno pokocha marokańską medinę. Tu jest identycznie jak na tym festiwalu, który tak uwielbiam! Kolory, przeróżni ludzie, mieszające się okrzyki, śpiewy i wszechobecna, różnorodna muzyka.
Kiedy nawołujący mnie do swojego baru z jedzeniem (normalna praktyka) człowiek usłyszał ode mnie hasło "Polska", skomentował: "Wałęsa - good! Kaczyński... (i tu gest opuszczonego w dół kciuka i deptanie czegoś nogą)"...
Marrakesz to miasto niesamowitych kontrastów. Nigdy wcześniej nie widziałam takiego miejsca, gdzie miesza i styka się ze sobą wszystko: języki, kolory skóry, bieda i bogactwo, na ulicach furmanki obok eleganckich samochodów, piękne, nowoczesne domy obok ruin mediny, eleganckie restauracje przy jadłodajniach dla najbiedniejszych, brud na ulicach (tak, w Maroko nie ma naprawdę koszy na śmieci i ludzie rzucają śmieci tam, gdzie akurat stoją) i wypielęgnowane ogrody, ludzie w pięknych, modnych ubraniach obok żebrzących w łachmanach.

Po Marrakeszu przyszedł czas na kolejne wrażenia...