Klimat Queenslandu jest bardzo zróżnicowany. Występuje tu klimat wilgotny równikowy z 3500 mm opadów rocznie, podrównikowy i zwrotnikowy suchy ze 120 – 500 mm opadów rocznie.
Na półwyspie Jork występują wilgotne równikowe lasy, które przechodzą na południu w lasy eukaliptusowe. Wnętrze stanu zajmują trawiaste sawanny oraz roślinność pustynna.
QLD może zainteresować podróżnych swoimi rezerwatami, z których pięć jest wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa, między innymi: Środkowo – Wschodni Rezerwat Lasów Deszczowych, Wielka Rafa Koralowa i Wyspa Fraser.
Queensland jest stanem, w którym żyją różnorodne zwierzęta. Między innymi: kazuar, rajskie ptaki, altanniki, nogale, liczne papugi, torbacze nadrzewne (kolczatki, kuskusy), jadowite węże, krokodyl różańcowy (na północy stanu) a także reliktowy dwudyszny rogoząb – Neoceratodus (w pobliżu Morza Koralowego).
Gospodarka stanu opiera się głównie na rolnictwie. Uprawia się tu banany, ananasy, trzcinę cukrową. Hoduje się bydło i owce. Przemysł – głównie wydobywczy (boksyty, węgiel kamienny, miedź), ale także przetwórczy. Bogactwo mineralno to przede wszystkim gaz ziemny, ropa naftowa, węgiel kamienny, boksyty, cynk, ołów, cyna, miedź, srebro i uran.
Warto wspomnieć w tym miejscu o największym na świecie górniczym mieście Mount Isa. Jego powierzchnia sięga 43 000 km2, jest tu około 1 500 km dróg i ponad 4 500 km tuneli kopalnianych.
QLD coraz większą wagę przywiązuje do turystyki. Najciekawsze obszary turystyczno – rekreacyjne to wybrzeża Morza Koralowego: Wybrzeże Złote, Wybrzeże Słoneczne, Wielka Rafa Koralowa.
Tasmania
Tasmania to najmniejszy stan Związku Australijskiego. Jest to wyspa leżąca u południowo – wschodnich wybrzeży kontynentu australijskiego. W skład stanu wchodzą także wyspy w Cieśninie Bassa (King, Furneaux, Wyspy Huntera) oraz wyspa Macquarie w południowej części Oceanu Indyjskiego.
Ważniejsze miasta Tasmanii to Hobart, Launceston, Devonport, Burnie, Port Arthur, Queenstown.
Przed przybyciem Europejczyków Tasmania była zamieszkała przez Aborygenów Tasmańskich. Ostatnia prawdziwa Aborygenka – Truganini – zmarła w 1876 roku.
Tasmania miała własną konstytucję od roku 1856 aż do momentu, kiedy włączyła się w skład Związku Australijskiego w 1901 roku, kiedy to przejęła australijska konstytucję. Parlament jest dwuizbowy. Władzę sprawuje premier i gubernator.
Tasmania geologicznie jest przedłużeniem Wielkim Gór Wododziałowych we wschodniej Australii. Są tu liczne formy polodowcowe i głębokie doliny rzeczne. Znaczna część wyspy to Płaskowyż Centralny. Na północnym – wschodzie znajduje się masyw Ban Lemond (nawet do 1573 m n.p.m.). Linia brzegowa jest bardzo urozmaicona, jest tu gęsta sieć rzek, liczne jeziora polodowcowe, lasy z przewagą eukaliptusów (na północy i na wschodzie) i buka południowego (ba południowym – zachodzie). Powyżej 1200 m n.p.m. roślinność ma charakter alpejski.
Klimat jest typowo oceaniczny o znacznej wilgotności (od 1800 do 3500 mm opadów rocznie), podzwrotnikowy a na wybrzeżu południowym umiarkowany.
Typowym i najbardziej kojarzonym z Toskanią zwierzęciem jest drapieżny torbacz – diabeł tasmański (Sarcophilus harrisii).
Gospodarka opiera się głównie na przemyśle wydobywczym, rolnictwie i leśnictwie. Górnictwo opiera się przede wszystkim na eksploatacji złóż srebra, cynku i ołowiu, cyny, wolframu, węgla kamiennego i ropy naftowej. Hutnictwo opiera się na aluminium i cynku. Rozwinął się przemysł metalowy, drzewno – papierniczy oraz spożywczy. Rolnictwo korzysta z upraw owoców, warzyw i zbóż.
Tasmania, mimo swoich wyjątkowych walorów, jest rzadko odwiedzana przez turystów.
Wiktoria
Wiktoria (Viktoria, VIC) leży w południowo – wschodniej części Australii. Północną granicę stanu wyznacza południowy brzeg rzeki Murray. Największe miasta to Melbourne (zamieszkały przez ponad 70% ludności stanu, główny ośrodek przemysłowy, naukowy, kulturalny i turystyczny Wiktorii), Geelong, Ballarat, Bendigo.
VIC miała swoją własną konstytucje od roku 1855 aż do włączenia się w obręb Związku Australijskiego (rok 1901), kiedy to przejęła australijska konstytucję. Głową stanu jest gubernator. Stan posiada własny dwuizbowy parlament.
Linia brzegowa Wiktorii jest dobrze rozwinięta. Jest tu wiele zatok, które dają możliwość dla budowy portów, np. Portland, Port Phillip. VIC charakteryzuje się szerokim pasmem nizin nadbrzeżnych, są tu Wielkie Góry Wododziałowe, na północy występuje Nizina Murray przecięta dolinami rzek spływających z Wielkich Gór Wododziałowych.
Klimat Wiktorii jest podzwrotnikowy, na południu o cechach śródziemnomorskim (600 – 1500 mm opadów rocznie) a na północy znacznie suchszy (400 mm opadów rocznie).
Występują tu lasy eukaliptusowe – na południu wilgotne, na północy suchsze. Powyżej 1600 m n.p.m. występuje roślinność alpejska.
W Wiktorii występuje rzadki stekowiec – dziobak (Ornithorhynchus), kolczatka, koala, wombat, różne gatunki kangurów, z ptaków: lirogon, liczne papugi.
Gospodarka opiera się głównie na rolnictwie, gdzie głównymi uprawami są: pszenica, kukurydza, jęczmień, winna latorośl, tytoń. Ważna rolę odgrywa także sadownictwo. Hoduje się przede wszystkim owce i bydło.
Dzięki węglowi brunatnemu rozwinął się przemysł energetyczny. Eksploatuje się ropę naftową.
Ważną gałęzią gospodarki jest tu turystyka.
Źródło: informacja własna
