Dopiero z tej wysokości można ocenić, jak ogromna jest ta naturalna budowla, jak imponującego dzieła dokonały drobne zwierzęce organizmy, budując przez miliony lat największą na świecie organogeniczną strukturę.

Po godzinie ląduje w Port Moresby, stolicy Papui Nowej Gwinei, mijając po drodze malownicze przybrzeżne rafy i wysepki.

Po przylocie okazuje się, że posiadacze polskich paszportów nie musza mieć wizy, mogą ją dostać na lotnisku pod warunkiem ze posiadają minimum 100 USD i bilet powrotny.

Odprawa paszportowo-celna jest szybka i sprawna, wymieniam walutę na miejscowe kiny oraz toje (1 USD = 3.03 kina) i przechodzę 200 metrów na lotnisko krajowe.

Wita mnie informacja o opóźnieniu lotu do Goroki, trzeba więc poczekać dodatkowe 3 godziny na lotnisku.

W okienku Customer Service proponują pasażerom zawiezienie do pobliskiego hotelu Airways, gdzie spędzam gorące, słoneczne przedpołudnie na basenie, pijąc najlepsze lokalne piwo SP i delektując egzotyczne potrawy, jakim bez wątpienia są kraby corianna. W takich warunkach czas mija bardzo szybko i bezstresowo.

Wracam na lotnisko, czeka mnie przelot do Goroka, 50 minut ponad górami centralnej Papui. I znowu AirNiugini ma spóźnienie, kolejne 2 godziny, ponownie wracam mikrobusikiem do hotelu, zaledwie 5 minut jazdy od lotniska. Tym razem zamawiam lunch i wchodzę do basenu, którego słona, morska woda orzeźwia zarówno ciało jak i duszę. Rejs PX160 ma wystartować o 15:30, ale nie zmartwię się zbytnio gdyby czołowa papuaska linia odwołała lot i zakwaterowała pechowych podróżnych w tym luksusowym hotelu. W końcu nic innego nie mam dzisiaj w planie poza dolotem na miejsce.

Kiedy wracam na lotnisko otrzymuje kartę pokładową, staję w kolejce przy ramkach wejściowych, aby po chwili dowiedzieć się, że lot do Goroka został definitywnie odwołany. Air Niugini zachowuje się jednak godnie załatwiając w ciągu 15 minut zakwaterowanie w super hotelu Gateway (w Airways nie było już miejsc) i przepisując bilety na jutro rano. Papua Welcome To!