Won; kurs: 1 USD = ok. 800 W (codziennie inny); pieniądze wymienia się w bankach. Warto zachować kwit z banku poświadczający wymianę. Przydaje się, jeśli zostaną pieniądze i chce się dokonać operacji odwrotnej.

Podróżowałam częściowo sama, częściowo z koleżanką. Ze względu na noclegi (na ogół płaci się za pokój dwuosobowy) lepiej poruszać się w dwie osoby.

W całym kraju jest tylko 10 schronisk młodzieżowych. Rozwinięta jest natomiast sieć małych i niedrogich hoteli (za pokój płaciłam 10 do 20 tys. W, czyli około 12 do 25 USD). Są one często urządzone w stylu koreańskim, a także (ważne dla podróżujących zimą) wyposażone w tradycyjny system podgrzewania podłóg. Wyraz "motel" czy "jang yogwan" w nazwie oznacza trochę wyższy standard niż "yogwan" czy "yoinsuk".

Punktualna i wygodna (zarówno kolej, jak i autobusy), nie ma między nimi większych różnic cenowych.

Zniżki na bilety wstępu przysługują młodzieży do lat 24. Nie wszędzie jest to napisane po angielsku, ale można się domyślić nawet z cennika koreańskiego. Nie udało mi się kupić tańszego biletu, tylko w jednym miejscu: w świątyni Pulguksa w pobliżu Kyongju.