Warunki pobytu

Tajlandia - pora deszczowa trwa od czerwca do października. Pora sucha od listopada do lutego. Okres przejściowy od marca do maja. Na południu kraju opady całoroczne.
Malezja - pora deszczowa trwa od października do lutego na wschodnim wybrzeżu, a na zachodnim wybrzeżu i w stanach Sarawak i Sabah od maja do września.
Singapur - średnia temperatura ok. 28°C, przy dużej wilgotności powietrza - powyżej 90%. Deszcz pada tam prawie każdego dnia.

Różnica czasu w stosunku do GMT: + 7 godz. dla Tajlandii i + 8 godz. dla Malezji i Singapuru.W pierwszych dniach pobytu jest to duże obciążenie dla organizmu. Po ok. 5 dniach wszystko wraca do normy.

Wizę turystyczną do 60 dni załatwia się w Ambasadzie Tajlandii w Warszawie, ul. Starościńska 1. Należy złożyć 2 formularze ze zdjęciami, paszport oraz pokazać zakupiony bilet lotniczy. Wiza jednokrotna kosztuje 28 zł., a dwukrotna 56 zł. Na pobyt do 15 dni - wizę załatwia się na lotnisku w Bangkoku.

Pozwolenie na wjazd do Malezji i Singapuru załatwia się na przejściach granicznych. Należy wypełnić formularz, na którego podstawie wbijana jest do paszportu pieczątka przekroczenia granicy, która upoważnia do pobytu na terenie Malezji do 30 dni, a w Singapurze do 14 dni.

Po analizie różnych linii lotniczych wybraliśmy węgierski "Malev".
Warunki bardzo dobre, a cena umiarkowana.

Tajlandia - jednostką monetarną jest Baht. 1 USD = ok. 25 BHT
(Uwaga: wyjazd odbył się w okresie stabilności tej waluty, obecnie wartość batha regularnie spada.)
Malezja - jednostką monetarną jest Ringgit (Dolar malezyjski) - 1 USD = ok. 2,4 RGT (M$).
Singapur - jednostką monetarną jest Dolar Singapurski - 1 USD = ok. 1,4 S$.

Parę słów na temat kuchni i wyżywienia w poszczególnych krajach.

Kuchnia tajska jest bardzo pikantna. Do potraw dodaje się sporo przypraw - szczególnie chili i czosnku.
Obiad - ryż lub makaron z jarzynami z dodatkiem mięsa lub owoców morza - ok. 30 BHT.
Najtańsze jedzenie jest na Night Bazaar lub w ulicznych "garkuchniach". Przyrządzane na oczach klientów, smakuje wyśmienicie.
Woda butelkowana (1 l) - 5 BHT, piwo (0.5 l) - 50 BHT, jarzyny i owoce: arbuz (1 szt.) - 20 BHT, kokos (1 szt.) - 10 BHT, ananas (1 szt.) - 15 BHT, pomidory (5 szt.) - 5 BHT, pomarańcze (1 kg) - 20 BHT, banany (wiązka ok.15 szt.) - 15 BHT, mango (1 szt.) - 10 BHT, chleb (typu tostowego) - na targu 10 BHT, w sklepie - 20 BHT, lody znanych firm - 8 BHT (szt.), puszka sardynek - 9 BHT.

Kuchnia malezyjska jest świetna. Szczególnie na Night Bazaar delektować się można wspaniałymi potrawami. Najlepsza kuchnia jest w miastach wschodniej Malezji, np. Kuantanie czy Kota Bahru.
Obiad - zapiekany ryż lub makaron z dodatkiem mięsa i jarzyn 2-3 RGT, ryż z ananasem i jarzynami - 3 RGT, pieróg z orzeszkami (pyszny) - 1,2 RGT, nadziewany mięsem (pyszny) - 1 RGH, bułka nadziewana mięsem baranim i jarzynami - 1,5 RGH
Napoje: woda butelkowana (1,5 l) - 1,4 RGH, napój (1,5 l) - 2 RGH, mleko sojowe w kartonie (1 l) - 1,2 RGH, kawa typu neska (super) - 1,2 RGH, herbata typu bawarka (super) - 0,8 RGH, zupy chińskie (5 szt.) - 2 RGH.
Owoce: pomarańcze (6 szt.) - 1,2 RGH, kokos (1 szt.) - 1 RGH, banany (1 kg) - 2 RGH, chleb tostowy - 1,9 RGH.

Można spotkać kuchnie całej Azji. Najlepiej stołować się w centrach tzw. hawkers food.
Obiad - kurczak z makaronem - 4.8 S$, zupa wegetariańska - 2.3 S$, pieróg z orzechami (gorszy od malezyjskiego) - 1.2 S$, ryż z dodatkiem mięsa i jarzyn - 2.5 S $.
Napoje: woda mineralna (1 l) - 1.2 S$, Fanta (1,5 l) - 1.6 S$.
Owoce: banany (wiązka) - 1 S$, papaja (1 szt.) - 0.5 S$.

Na bazarach i w małych sklepikach - należy się targować. W domach towarowych i supermarketach ceny są stałe. Apteki - szczególnie w Malezji i Singapurze są świetnie zaopatrzone. Prowadzone są przeważnie przez Chińczyków. Dobrym miejscem na zakupy są tajlandzkie miasto Hat Yai i Singapur.

Z Polski zabraliśmy przewodnik Carla Parkesa "Southeast Asia Handbook".

W biurach TAT i na lotnisku w Bangkoku nie można było otrzymać żadnej mapy czy informatora (posiadali tylko pojedyncze egzemplarze na własny użytek). O mapy i informatory pytać w większych hotelach lub… w kantorach wymiany walut (Chiang Mai).

Biura Informacji Turystycznej są dobrze zaopatrzone w mapy i informatory.

Mapy miasta można otrzymać nawet w domach towarowych (również po przylocie na lotnisku bezpłatny przewodnik).