Ludność: 412 000
Stolica: Basie – Terze
Waluta: Euro
Kod telefoniczny: 596
Elektryczność: 230V, 50Hz
Język: francuski

Kiedy Kolumb zobaczył wyspę w 1493 roku zamieszkała była przez Karibów. Indianie nazywali ją Karukera, co w ich języku znaczyło „Wyspa pięknych wód”. Hiszpanie dwukrotnie próbowali się osiedlić na Gwadelupie i dwukrotnie ich wysiłki spełzły na niczym w wyniku gwałtownego oporu Indian. W 1604 roku konkwistadorzy definitywnie zaniechali prób zajęcia wyspy pod koroną Hiszpanii. Trzydzieści lat później francuscy koloniści wspierani przez Compagnie des Îles dAmérique rozpoczęli kolonizację Gwadelupy wypierając Karibów z wyspy po ciężkich walkach. Francuzi oficjalnie anektowali wyspę w 1674 roku. Wielokrotnie próbowali ją odebrać Anglicy i po wielu rokowaniach przerywanych kolejnymi walkami wreszcie Traktat Paryski (Treaty of Paris) przyznał w 1763 roku wyspę Francji. Pomimo pokojowych układów wyspa jeszcze przez długie lata pozostawała terytorium spornym między Anglią i Francją. Spotęgowane zostało to jeszcze podczas epoki napoleońskiej, kiedy to obydwa kraje były w stanie permanentnej wojny. Głównym powodem była względna zamożność wyspy wskutek udanych gospodarczych przedsięwzięć. Wyspa pozostała w rękach Francuzów i dzisiaj jest zamorskim terytorium Francji.

Gwadelupa właściwie składa się z dwóch wysp; Grande Terre i Basse Terre połączonych paroma mostami. Żeby było jeszcze bardziej dowcipnie to wyspa Grande Terre (Wielka Ziemia) jest mniejsza od Basse Terre (Mała Ziemia). Kanał rozdzielający obie „Ziemie” jest żeglowny i znacznie skraca drogę na północ niemniej trzeba zasięgnąć informacji o terminach otwarcia mostów (czasami są one bardzo „księżycowe”). Głównym miastem i portem jest Pointe-a-Pitre. Wyspa posiada kilka dobrze usytuowanych marin, z których największa nazywa się Marina Bas du Fort i leży tuż obok Pointe-a-Pitre. Oprócz tego warto odwiedzić wyspy leżące w odległości kilkunastu mil od południowego wybrzeża Gwadelupy: Les Saints i Marie Galante.

Wyspy są sławne z powodu wielkiej bitwy morskiej stoczonej u ich brzegów przez dwie floty: brytyjską i francuską w 1782 roku. Cechą wyróżniającą archipelag jest obecność tylko europejskich potomków. Po prostu z braku przemysłu nie sprowadzano niewolników z Afryki. Toteż cała populacja wysp (3 000 osób) to biali mieszkańcy.

Na wyspie są żywe koneksje z odległą Bretonią toteż nie bądźmy zdziwieni widząc rybaków żeglujących typowymi łodziami z północnych rejonów Francji. Również na uliczkach Burg de Saintes napotkamy atmosferę dalekiej Bretonii, a w licznych sklepikach kupimy tradycyjne bagietki. Francuska atmosfera nie opuszcza też napotkanych restauracji. Na kotwicowisku przy miasteczku naprawdę ciężko znaleźć miejsce, jako że wysepki cieszą się wielkim powodzeniem żeglarzy.

Wizytujących wyspę przywitają wspaniałe plaże zaliczane do najpiękniejszych na Karaibach. Turkusowe zatoki czekają na żeglarzy chcących tam rzucić kotwicę. Całości dopełniają malownicze miasteczka uczepione zielonych wzgórz. Jednym z piękniejszych budynków jest XVIII wieczny Chateau Murat. Zapierającymi dech w piersiach są dziwy natury jak the Mouth og the Giant (Paszcza Giganta) i „the Debil s Hole” (Diabelska Dziura). Głównym miastem jest Grand Bourg, gdzie do woli możemy się cieszyć francuskimi przysmakami.