Wieczorem pociąg dojechał do Szymkientu.  Miejscowość ta na całym obszarze byłego Związku Radzieckiego słynie z produkcji piwa. Na peronie kłębi się tłum ludzi z wiadrami wypełnionymi lodem, spod którego wystają szyjki butelek. Spróbowałem. No cóż... Przypomniała mi się moja wędrówka po Ukrainie sprzed kilku lat. Wchodziło się wtedy do "mordowni", brało się słoik, z którym należało podejść pod szlauch i dokładnie go wypłukać - umyć. Z tak przygotowanym naczyniem podchodziło się następnie do kasy, w której należało uiścić stosowną opłatę, pobrać żeton, przejść kilka kroków  i zamienić tenże żeton na wlewane do słoika piwo. Nie chodzi mi tu o sam proces pozyskiwania piwa we wspomnianej knajpie, lecz o jego smak, którego chyba nigdy nie zapomnę. Pamiętam, że po wypiciu wspomnianego napoju miałem pewne wątpliwości, co do tego, czy to rzeczywiście było piwo... Podobnie było z piwem w Szymkiencie.