Jaskinia, wytworzona w wapieniach krystalicznych, oprócz niezwykle bogatych form naciekowych posiada fragmenty wypełnione namuliskami, które zawierają olbrzymie ilości szczątków zwierząt plejstoceńskich. Otwór wejściowy do niej prowadzący odsłonięto w 1966 roku w trakcie wydobywania marmurów w pobliskim kamieniołomie. W 1977 roku całą jaskinię i najbliższe okolice uznano za rezerwat przyrody chroniony prawem.
Znaczna część jaskini wypełniają namuliska, osad gliniasto-piaszczysto-iłowy, z odłamkami skał i kości zwierząt odkładającymi się w jaskini w okresie ostatniego zlodowacenia. Wśród szczątków kostnych zgromadzonych w jaskini najwięcej jest kości niedźwiedzia jaskiniowego, który zamieszkiwał te okolice w okresie plejstoceńskim - ok. 15 tys. lat temu. Znaleziska te dały początek nazwie jaskini. W mniejszych już ilościach odnajdowano tu kości lwa jaskiniowego, hieny jaskiniowej, wilka, lisa, a także nietoperzy.