Początkowo chcieliśmy tu zostać najwyżej jedną noc. Jednak po przekroczeniu granic starego miasta zostaliśmy zauroczeni jego architekturą. Od razu stwierdziliśmy, że musimy zostać tu dwie noce. Doszliśmy do hotelu, gdzie stargowaliśmy się do 12 Juanów za noc - było to bardzo niewiele biorąc pod uwagę, że hotel ten był w samym centrum starówki. Gdy już się zakwaterowaliśmy, poszliśmy zwiedzać miasto, które oczarowało nas jeszcze bardziej swym blaskiem.

Wydało nam się ono miejscem baśniowym lub wręcz zaczarowanym. Mieszkające tu kobiety chodzą ubrane w ludowe stroje. Jest tu mnóstwo sklepików sprzedających przepiękne chińskie rękodzieło. Można tu kupić właściwie wszystko, poczynając od kolorowych tkanin, zabytkowych fajek wodnych, przepięknej chińskiej biżuterii i porcelany, a na niecodziennie przyprawianym mięsie z jaka kończąc. Nie trudno znaleźć tu przedziwne stare instrumenty muzyczne, które zakopane w ziemi przetrwały chińską rewolucję kulturalną. Do tego wszystkiego architektura tego miasta powoduje, że wydaje nam się, że cofnęliśmy się w czasie. Dużą przyjemność sprawiało nam spracowanie wąskimi uliczkami Lijangu.

Było tu także takie bardzo proste danie, które nam strasznie posmakowało - opiekane ziemniaki posypane jakąś dziwną, lecz bardzo smaczną przyprawą. Delektowaliśmy się tymi ziemniaczkami, podawanymi zresztą na drewnianym patyku niczym szaszłyk. Być może dlatego tak nam smakowały, że od pobytu w Rosji nie mieliśmy ziemniaka w ustach.

Po powrocie do hotelu z naszej wędrówki okazało się, że zatrzymała się tu para naszych rodaków. Podróżują oni tą sama trasą co my, tyle że z południa na północ - my na odwrót. Przylecieli do Hong Kongu i jeżdżą już po Chinach od miesiąca. Byli to pierwsi Polacy, jakich spotkaliśmy podczas tej wyprawy od Irkucka, dlatego też bardzo zaskoczyła nas ich obecność w naszym guesthousie, na drugim końcu świata. Wymieniliśmy się z nimi wiadomościami zdobytymi podczas dotychczasowej podróży i tak nam zleciał cały dzień.

W nocy poszliśmy zobaczyć jak wygląda miasto o tej porze - było po prostu przepięknie. Cudownie oświetlone stare chińskie domy i pogoda jaśniejąca swym blaskiem nad miastem sprawiały, że miejsce to naprawdę wydało się magicznym. Spacerowaliśmy tak kilka godzin, gubiąc się tu kilkakrotnie i podziwiając wąskie tajemnicze uliczki. Właśnie tak wyobrażaliśmy sobie prawdziwe chińskie miasto jadąc do tego kraju. Jedynym minusem tego miejsca były setki chińskich turystów przemierzające zaczarowane ulice. Ale nie można się dziwić, bo miejsce to jest na pewno warte zobaczenia, stąd tylu tu zwiedzających.