Od rana kręciło się tam trochę osób, oprócz zwykłych turystów zauważyliśmy grupę "alpinistów" (sadząc z zachowania byli to raczej turyści, którzy chcieli się przejeść w rakach i z czekanami w dłoniach) która spacerowała po lodowym grzbiecie. Ledwo uwinęliśmy się ze zdjęciami a nadjechały 2 pełne turystów autokary - uciekliśmy by nas nie zadeptano.
Śniadanie postanowiliśmy zjeść w Skaftefell - można tam było to zrobić w pozycji siedzącej, wygodnie przy stołach, oraz co ważniejsze, umyć się w cieplej wodzie (w umywalkach darmo, pod prysznicem 5 minut kosztuje 100 ISK). Naszą "kąpiel" zwieńczyliśmy ogoleniem się - spod tygodniowego zarostu odsłoniły się wówczas jaśniejsze, nie opalone powierzchnie. Trzeba przyznać, że było to przyjemne uczucie. Przy śniadaniu rozmawialiśmy o planach na resztę dnia - park był podobno ładny (poprzedniego dnia ze wzgląd na niskie chmury dużo nie widzieliśmy), przewodnicy polecali ścieżkę do Kjos która przechodzi obok Morsarjokull, ale miała ona podobno zająć 10-12 godzin. Tym razem wierzyliśmy już że te czasy są jednak mniej więcej zgodne z rzeczywistością. Jednak doszliśmy do wniosku, że aż tak bardzo to nam się tam nie chce chodzić - zdjęcia z folderów nie pokazywały jakiś specjalnych rewelacji. Nawet cieple źródła mnie nie przekonywały by tam iść - są po zachodniej stronie Baejarstadur, lekko powyżej - wg miejscowych przewodników woda miała głębokość kilkunastu centymetrów. Ten czas postanowiliśmy spożytkować na cos innego, pojechaliśmy dalej "jedynką".